Canlıların daha güçlü yaşam formlarına dönüşerek yaşamda kaldığını öne süren ve popülasyondaki gen ve özellik dağılımının jenerasyonlar içerisinde seçilim baskısıyla değişmesi anlamına gelen evrim kuramı, müzakereleri hali hazırda devam eden bir mevzu olarak karşımıza çıkıyor. Evrim mevzusu, bilimsel esaslara sabrettirerek insanların tarih süresince evrim geçirdiğini söyleyenlerle, maymundan gelmedik diyenler arasındaki bir fikir ayrılığıyla sık sık tartışılıyor.

Bu mevzudaki araştırmalar uzun senelerdir aktüel olarak devam ediyor. İsveç’te yer alan ve ehemmiyetli araştırmalara imza atan Lund Üniversitesi analistleri, insan ve şempanze beyinlerinin neden değişik çalıştığı sualinden yola çıkarak, bu değişikliğe neden olan bir Deoksirübo Nükleik Asit keşfetti. Çalışma, Cell Stem Cell mecmuasında yayınlandı.

Deoksirübo Nükleik Asitler değişik biçimde kullanılıyor

Evrimsel anlamda yaşayan en yakın insan akrabası olduğu düşünülen şempenzenin Deoksirübo Nükleik Asit’sı ile insan Deoksirübo Nükleik Asit’sı birbirine çok benziyor. Lund Üniversitesi’nden kök hücre araştırmaları, bu eşlikten yola çıkarak şempanze ve insan beyninin neden değişik çalıştığını kavramak ve açıklamak için bir araştırma yaptılar. Araştırma, bu değişikliğin Deoksirübo Nükleik Asit’mızın kodlanmamış Deoksirübo Nükleik Asit olarak öğrenilen bir kısımdan dolayı kaynaklandığını ortaya koyuyor.

Analistler, yaşayan insan ve şempanzeler üzerinde çalışmak yerine laboratuvarda kök hücreleri yetiştirerek ve bunları beyin hücrelerine dönüştürerek çalıştılar. Bu kök hücreler Almanya, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya’da bulunan ve araştırmaya destek olan takımlar tarafından ten hücrelerine programlandı. Analistler üretilen insan ve şempanze beyin hücrelerini karşılaştırdılar. Nunun neticesinde insanların ve şempanzelerin Deoksirübo Nükleik Asit’larının bir kısmını değişik biçimlerde kullandığı tespit edildi. Mevzubahisi değişiklik beynimizin gelişiminde ehemmiyetli bir rol oynuyor. Yeni belirtiler, değişikliğin Deoksirübo Nükleik Asit’mızın çoğunluğunu oluşturan, uzun zamandır işlevsiz olduğu düşünülen ve aralıksız tekerrür eden çöp Deoksirübo Nükleik Asit olarak adlandırılan kısmında, protein kodlayan genlerin dışında olduğunu gösteriyor.